48 Quotes by Georges Perec

From this, one can make a deduction which is quite certainly the ultimate truth of jigsaw puzzles: despite appearances, puzzling is not a solitary game: every move the puzzler makes, the puzzlemaker has made before; every piece the puzzler picks up, and picks up again, and studies and strokes, every combination he tries, and tries a second time, every blunder and every insight, each hope and each discouragement have all been designed, calculated, and decided by the other.

Non. Tu n'es plus le maître anonyme du monde, celui sur qui l'histoire n'avait pas de prise, celui qui ne sentait pas la pluie tomber, qui ne voyait pas la nuit venir.Tu n'es plus l'inaccessible, le limpide, le transparent. Tu as peur, tu attends. Tu attends, place Clichy, que la pluie cesse de tomber.

Estaban no cerne da situación máis vulgar, máis estúpida do mundo. Pero por máis que sabían que era vulgar e estúpida, así e todo estaban alí: a oposición entre o traballo e a liberdade, oíran dicir, xa ía boa que deixara de constituír un concepto rigoroso; e sen embargo era o que máis os condicionaba.

Pero nestes tempos e nestas latitudes, cada vez hai máis xente que non é rica nin pobre: soñan coa riqueza e poderían facerse ricos: é aí onde empezan as súas desgracias.

Bir şeyler kırılıyordu, bir şeyler kırıldı. Kendini-nasıl demeli?-dayanıklı hissetmiyorsun artık: Sana bugüne kadar güç veren-öyle sanıyordun, öyle sanıyorsun-,yüreğini ısıtan şey, varoluş duygun,neredeyse önemli olduğun duygusu, dünyaya bağlanma,dünyada kalma duygusu eksikliğini hissettirmeye başlıyor.

Ne kimseyi görme, ne konuşma, düşünme, dışarı çıkma, yerinden kımıldama isteği duyuyorsun.

Querían pelexar e vencer. Querían loitar, conquista-la súa felicidade. Pero, ¿como loitar? ¿Contra quen? ¿Contra que? Vivían nun mundo estraño e irisado, o universo reverberante da civilización mercantil, os cárceres da abundancia, as trampas fascinantes da felicidade.

Leur vie était comme une trop longue habitude, comme un ennui presque serein : une vie sans rien.

It is the twenty-third of June nineteen seventy-five, and it is eight o'clock in the evening. Seated at his jigsaw puzzle, Bartlebooth has just died.