11 Quotes by Krzysztof Kamil Baczyński

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,i poczułeś, jak się czai w dźwięku minut - zło.Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?

Stoją przed lustrem ciszyBarbara z rękami u włosównalewa w szklane ciałosrebrne kropelki głosuI wtedy jak dzban-światłemzapełnia się i szklącaprzejmuje w siebie gwiazdyi biały pył miesiąca.

Chcę czerwień zerwać z kwiatów polnych,Czerwienią nocy spalić krew,Jak piersi nieba chcę być wolny,W chmury się wbić w koronach drzew.

A serca - tak ich mało, a usta - tyle ich.

Twych kroków korowodyw urojonych alejach,twe odbicia u wodyjak w pragnieniach, w nadziejach.Twoje usta u źródełto syte, to znów głodne,i twój śmiech, i płakanienie odpłynie, zostanie.

Tylko krzyk widma, które chłop nabił na widły,tylko krzyk kotów duszonych przez księżyc.Czy umiesz zasnąć? Dziś obłąkany poetapowiesił się w czarnym krzyku zamiejskich sosen,a trupa kukły woskowej przy wiatru fletachdeszcz po ulicach długo ciągnął za włosy.

i błądząc, w okno uśpioneliśćmi krwawymi się rzucęi wrócę do ciebie czarnym upiorem,na pewno wrócę.

Jeszcze w mroku owinę, tak jeszcze różą nocyi minie świat gałązką, strzępem albo gestem,potem niemo się stoczy,smugą przejdzie przez oczyi powiem: nie będąc - jestem.

Nas nauczono. Nie ma sumienia.W jamach żyjemy strachem zaryci,w grozie drążymy mroczne miłości,własne posągi - źli troglodyci.