1,075 Quotes by Milan Kundera

¿Qué es el vértigo? ¿El miedo a la caída? ¿Pero por qué también nos da vértigo en un mirador provisto de una valla segura? El vértigo significa que la profundidad que se abre ante nosotros nos atrae, nos escude, despierta en nosotros el deseo de caer, del cual nos defendemos espantados.

في المستقبل يكمن مصدر الخوف ، ومن تحرر من المستقبل لا يبقى لديه ما يخشاه

إننا نعيش جميعاً في حيّز ما من أنفسنا خارج الزمن. لعلنا لا نعي سنّنا إلا في بعض اللحظات الاستثنائية. فنحن كائنات بلا سن في معظم الأحيان.

Drazí kolegové, největší neštěstí, jaké vás může potkat, je šťastné manželství: nemáte nejmenší naději na rozvod

hiçbir aşk suskunluğun üstesinden gelemez.

Znate ono kad dvojica razgovaraju. Jedan govori, a drugi ga prekida sa: To se točno i meni... i govori o sebi, dok opet prvi ne uspije reći: To se točno i meni, ja... Rečenica: To se točno i meni, ja... čini se kao složno nastavljanje misli drugoga, ali to je samo varka: zapravo, riječ je o brutalnom revoltu protiv brutalnog nasilja, težnji da se vlastito uho oslobodi ropstva, i napadom okupira suparnikovo uho. Jer cijeli čovjekov život među ljudima sastoji se iz borbi za tuđe uho.

U subotu i u nedjelju osjećao je slatku lakoću postojanja kako mu se približava iz dubine budućnosti. U ponedjeljak ga je pritisnula težina kakvu do tada nikad nije osjetio. Sve one tone čelika ruskih tenkova nisu bile ništa prema toj težini. Ništa nije teže od suosjećanja. Ni vlastita bol nije tako teška kao bol suosjećanja s nekim za nekoga, umjesto nekoga, bol višestruko umnožena kroz misaone predodžbe, bol produžena u stotinu odjeka.

If hatred strikes you, if you get accused, thrown to the lions, you can expect one of two reactions from people who know you: some of them will join in the kill, the others will discreetly pretend to know nothing, hear nothing, so you can go right on seeing them and talking to them. That second category, discreet and tactful, those are your friends. 'Friends' in the modern sense of the term. Listen, Jean-Marc, I've known that forever.

Anyone who thinks that the Communist regimes of Central Europe are exclusively the work of criminals is overlooking a basic truth: The criminal regimes were made not by criminals but by enthusiasts convinced they had discovered the only road to paradise. They defended that road so valiantly that they were forced to execute many people. Later it became clear that there was no paradise, that the enthusiasts were therefore murderers.