6 Quotes by Oruç Aruoba

Şimdi gene, dışıma çıksamGitsem, eski yerlerime baksamKendimi bulamayınca korksamgenedeneyapsamyapsam.Çıkacağım-ağacımağlayacağım-yolyok.

Özlem, geleceğin geçmiş gibi olması isteğidir - ama,şimdi açısından, gelecekten önce, şu ânın, önceki -anımsanan- anlar gibi olması isteği; ve -olamadıkları için-, olmamaları -olamamaları-ndan dolayı,isteğinin boşa çıkması konusundaki, itirazıdır.

Özlemin tek bir düşmanı vardır: zaman...Zaman, özlemin hem çekemediği - yoketmekistediği; en azından yoksaydığı-, hem de, kendisiniyokeden; giderek, güçsüz kılan, tüketendir.ÖZlemi, zaman üretir; ama onu tüketen de odur- zaman, kendi doğurduğu çocuğu, özlemi,boğazlar...Zaman, özlemin Medusa'sıdır.

Özlem, "Yeniden gelecek misin bana hep?" sorusuna artık yanıt bulamama konumudur. "Ne zaman hiç gitmeyeceksin?" sorusunun ise daha hiç sorulamadığı konum...

Aklaşan grilikte duruyorumyeşilleşen mavilikkararan saydamlıkazalan tirşe:o morhiç olmadımı?O tek renkbulunmadımı?Kızıltılı kahverengi.Siyah.Beyaz.Ah,azhiç olmadımmı?Bulunamadımmı?

Kendin olmayı yeniden öğrenmen gerek - yıllar yılı unuttun onu yalnızca: Bunu da "koşullar"a, "hayatın akışı"na, "sorumlulukların"a falan bağlamaya kalkışma - bahane bulmaya çalışma: Sendin, sendeki asıl senin anlamını, önemini, değerini gözardı eden: korkaklıkla işin kolayına kaçan...O işte şimdi hesabını soruyor o sahici senin, senden: ne yaptın sen sana? Oruç Aruoba /Hani/ 30