21 Quotes by William C. Chittick

به طور کلی، متکلمان و فقیهان بر اینکه عقل می‌تواند تعالی خدا را درک کند، تاکید کرده‌اند و صوفیان با تاکید بر درک قرب خدا توسط خیال رو در روی آنان قرار گرفته اندو متکلمان میگویند خدا مطلقا با هیچ یک از اشیای جهان همانند نیست (تنزیه)، و صوفیان پاسخ میدهند که همه چیز همانند اوست (تشبیه)، زیرا اشیا همه واقعیت خود را از او می‌گیرند.

هدایتی که پیامبران آورده‌اند به انسان‌ها نمیگوید که چه کسی هستند، بلکه می‌گوید: چه کسی نیستند.

در برداشت صوفیانه، فکر بی‌نیازی از کمک نبوی، عیب ویرانگر جهان امروز است. علم، فن‌آوری و هرشاخه دیگر دانش جدید –صرف نظر از علم سیاست- چیزی جز جهل به نفس، که نقاب معرفت به چهره‌زده است، نیست. تلاش برای عقلانی کردن جهان و به کار بستن آن برای منافع خودمان محکوم به شکست است. چراکه به هیچ وجه نمیتوانیم بدانیم منافع ما در کجاست.

دعا با ذکر فرق میکند. زیرا دعا معمولا به شکل یک درخواست است، و عبارات مشخصی ندارد و تکراری نیست. هر نیایش درخواست گونه‌ای را به هر زبانی که باشد میتوان دعا نامید. در حالیکه ذکر شامل نام‌ها و تعابیر عربی است که از قرآن و حدیث گرفته شده‌اند.

پیغمبر خبر داد که خداوند می‌گوید: وقتی بنده‌ام مرا یاد کند من با اویم. اگر او مرا در خلوت یاد کند من او را در خلوت یاد خواهم کرد، و اگر او مرا در جمع یاد کند من او را در جمعی بهتر یاد خواهم نمود.

انسان‌ها نمیتوانستند عاشق خدا بشوند، اگر خدا پیش‌تر عاشق آنها نشده بود.

بسیاری از صوفیان از سه کتابی که خداوند به تفصیل، سلسله کامل آیاتش را در آنها نوشته است، یعنی قرآن، جهان و نفس انسان، سخن گفته‌اند.

در حقیقت همه ما، تا هنگامی که به تحقق کامل اسمای الاهی در درون خود قائل نشده‌ایم، از انسان کمتریم.

هرگز نباید گمان برد که صوفیان موسیقی و رقص را برای هر کس تجویز می‌کنند، بلکه کاملا برعکس است. حتی صوفیانی که با آن موافق‌اند به جایگاه مبهم آن اذعان کرده‌اند.