Bizi mutlu kılan yaşama düzeyimiz değil, duyuş, hayata bakış açımızdır.

İnsanın en değerli mülkü hayatıdır.

Ölümden önce meşalesi yanan bir kimsenin ışığı sonsuzluğa kadar devam eder.

Ebediyet çok uzundur.

Tek bir tanık, tanık sayılmaz.

Hayat karışık, öyle karışıktı ki... Nereye dönerseniz dönün aynı karışıklık vardı.

Hademelerin kendi aralarında kullandıkları şu deyimin anlamını ise şimdi kavramıştı: " Bu da yakında çarşaflanacak.

Bütün insanların ölümlü olduğunu biliyordu, günün birinde kendisi de teslim olacaktı. Ancak günün birinde; şimdi değil. Günün birinde ölmek korkunç bir şey değildi hemen şimdi ölmekti korkunç olan. Niçin? Çünkü nasıl olacaktı? Daha sonrası neydi? Var olmamak nasıl bir şeydi acaba, bensiz hayat nasıl olacak?

Gençken evlenmek için zaman çok erkendir; yaşlandığınızda da çok geç.