Bu özel giysili hizmetkar ve süslü araba dizisi Orazio'nun meslek yaşamında çok yararlı bir iş görmüş oluyordu. Bunun adı prestijdi, zaferdi.

El zekanın bir aletidir yalnızca. Zeka olmazsa hiçbir şey yapılmış olmaz.

Bir olgunun ender oluşu o şeye değer katar.

- Ama Kardinal Hazretleri, izin verirseniz söyleyeyim. Biz, öteki ressamlar ellerimizle konuşuruz...- Olmadı, diyerek araya girdi yeniden Arezzo Piskoposu, kafayla konuşuyorsunuz... Algı yoksa, düşünce de yoktur, görüntü de yok. Hatta aynı şekilde, şiir, konuşan resimdir... Resimse, Senyör Orazio, sessiz şiirdir.

Dünya halini sevmeyiniz, ne de dünyada var olanı, kızım. Tanrı aşkı, dünya sevgisiyle dolu olan kişide yoktur!

Artemisia ona kapıyı açmıyor. Arabasına binme teklifini de geri çeviriyor.Eve kapanacağını, Türkler gibi eve kapalı yaşadığını haykırıyor içerden.

Çünkü akıl maddeyi güzelleştirir bilgi aklı parlatır.

Görmezden gelinecek suç yoktur!

Bir ressam için en ideal olanı, Pantheon'un *oculus'ü gibidir.Yüksekten gelen ışık modelin yüzüne, hatta o anlamsız çirkin yüze bile, tatlı bir hava, sanatçının istediği biçimde işleyeceği bir tür güzellik katacaktır...*oculus: (Latince) Mercek, cam.