Antikalar, zamanı durdurup ait oldukları anı içlerine hapsetmiş, sihirli ve ölümsüz eşyalardır. Antikacılarla konuşurlar. Fısıltılarını duyabilirsen, hikâyelerini de kendi ağızlarından dinleyebilirsin.

İnsan bazen uzaklarda aradıklarını, burnunun ucundayken göremez. Mutluluklar, yanaklarını sıyıran rüzgârlar gibi ıskalar insanı, o yağmurlardan kaçarken. Oysa her yağmur, gökkuşağını da yanında getirir.

Canın yansa da, vaz geçme. Unutma, her iyileşmede acı vardır.

Canın yansa da vaz geçme. Unutma, her iyileşmede acı vardır.

Gerçek mutluluk böyle bir şeydi demek. Yaptığın işle yekvücut olduğun, kalbinin şevkle çarptığı, zamanın akmayı bıraktığını hissettiğin, etrafını çevreleyen başka her şeyin var olmaktan silindiği o sonsuz ab-ı hayat... Saatlerce olduğuna yemin edebileceğin fakat gerçekte birkaç saniye süren, hiç uyanmak istemediğin o tatlı rüya…

Bunlar, hayatın açtığı yaralardır" demişti dedem. "Hayatta yaralanmak, nefes almak kadar sıradandır. Yaralar iyileşir ama izleri kalır. Bu nedenle, kırışıkların olmadan yaşlanamazsın.

Biliyor musun evlat," dedi, "Tarihteki bütün kötülükler, kendince hayatı adil bulmayan birinin ne isterse yapabileceği güce erişmesiyle başlamıştır. Hâlbuki adaletsizliğinden şikâyet ettiği hayat kendisinin, değiştirmeye kalktığıysa tüm insanlığın hayatıdır.