Evren, bilinçsiz bir tanrıdır! Kozmosta gördüğümüz her şeyi yaratma gücüne sahiptir, fakat onları bilinçsizce yaratır, hiçbir amaç olmaksızın! Evren, zihinsiz bir tanrıdır!

Bir aslanı bir zebrayı parçalarına ayırırken gördüğünde orada ne gibi bir ilahi düzen görüyorsun? Orada gördüğümüz vahşet, haksızlık ve kaostan başka bir şey değildir, kısacası ilkel bir düzensizlik, evrimsel bir zalimlik ve herhangi bir ahlaktan yoksun ilkel bir kargaşa görüyoruz!

Bütün bu insanlık tarihinin en belirgin özelliklerinden biri tanrı-yalakalığıdır! İnsanlar her çeşit tanrıları dünyevi çıkar veya cennetsel avanta elde etme umuduyla yağlamaktan asla yorulmuyorlar! İnsan hiç kuşkusuz yorulma nedir bilmeyen bir dalkavuktur!

Sen varsın çünkü evren var. Varlığını evrene borçlusun. Evreni tanrı olarak veya başka bir şey olarak adlandırabilirsin, bunun bir önemi yok! Önemli olan şudur: Ona teşekkür et!

Tanrı'nın, Evrenin ya da Doğa'nın harika bir sanatçı olduğunu söyleyebilirsin! Tanrı'nın ya da Evrenin veya Doğa’nın bir kitap göndericisi olduğunu söyleyen çocuksu hikâyeyi reddettiğin sürece, makul düşünme alanındasın demektir!

Bazen aniden yolundaki bütün engeller kaybolur! Bu durumu Tanrı’nın bir eylemi ya da şansın bir işi olarak adlandırabilirsin fakat ben onu kendine olan mutlak inancının bir mucizesi olarak adlandırıyorum!

Bu evrende hepimizin korunmaya ihtiyacı var ve eğer korunmaya hiç ihtiyacımız yoksa bu demektir ki ya ölüyüz ya da bir çeşit tanrı olmuşuz!

Yarattığımız tanrılar asırlarca bize hükmettiler! Ne büyük bir komedi! Ve ne büyük bir trajedi!

Tanrı meçhuldür, bir bilinmeyendir; Tanrı hakkında söylediğimiz hiçbir şeyin geçerliliği yok çünkü onun hakkındaki bilgimiz sıfırdır, mutlak bir şekilde bir hiçtir!