Gecenin büyülü dünyasını keşfeden bir kişi gün boyu güneşin batmasını bekler!

Güneşin batışında güneşin kurnazca bir amacı vardır: Çok fazla ortada görünürsen değerin düşer! O halde ne yapmalı? Bir süre ortadan kaybolmalı!

Günbatımının en büyük bilgeliği şudur: Sabah sana verilen zaman artık bitmiştir; görüyorsun, upuzun gün sadece bir yanılsamadır, bütün bir hayatın da aslında bu kısa günden hiç de uzun değildir!

Güneş batarken gökyüzünün güzellikleri yeryüzünün güzellikleriyle yarışır ve işte o an insanoğlunun ruhu bu görsel mükemmelliklerle dolup taşar!

Hayatı yaşamanın en güzel yolu şudur: Günbatımında sadece günbatımının güzelliğini düşün, çünkü hayat içinde bulunduğun anın sana sunduğu şeyden ibarettir!

Zihninde güneş batmışsa, dışarıda güneş doğsa bile ısınmazsın!

24 saat içinde güneşin hayat hikâyesinde iki olağanüstü şey vardır: Gün batımı ve gün doğumu! Kendi hayat hikâyende olağanüstü bir şey görüyor musun? Hayır? O zaman seninkine de olağanüstü bir şey ekle!

Güneş battıktan sonra denizde yüzen biri nereye bakacağına karar veremez: Ay'a mı, dalgalara mı, yıldızlara mı, bulutlara mı bakmalı? Gerçek şu ki her yer mükemmel göründüğünde nereye baktığının hiçbir önemi kalmaz!

Günbatımında bir sessizlik vardır: Her canlı, geçmişe karışıp yok olmuş günü düşünür! Gündoğumunda telaşın sesleri vardır: Her canlı kendi kendisiyle konuşur bugün hayat ona ne verecek ve kendisi hayata ne katacak!