Bütün rejimlerin trajikomik realitesi şudur: İnsanlar hırsız politikacılarını, hırsız krallarını, hırsız kraliçelerini ya da hırsız başkanlarını beslemek için çok çalışırlar! Ve o yüzden bütün zamanların trajikomik realitesi de şudur: İnsanların desteği olmadan hırsızlar var olamaz!

Aptal kalabalıklar, sahtekâr politikacıların en büyük servetidir!

Bir politikacı yüksek mevkilerde daha uzun kaldıkça daha kirli ve daha iğrenç olur! Ülkeler siyasetçilerin yüksek makamlarda uzun süre kalmamalarını garantiye almalıdır aksi hâlde bütün ülke kirli ve iğrenç olmaya başlar!

Pek çok ülkenin sadece az sayıda dürüst politikacıları vardır ve bu tıpkı sadece az sayıda işler durumda olan organlara sahip bir vücut demektir!

Politikacıların yerine ülkeleri maymunlar yönetsin, en azından sadece muz çalarlar!

Bazı politikacılar köpeklerden çok daha gürültücüdürler; bir köpeğe nasıl susması gerektiği öğretilir gibi halk da aynı şekilde o politikacılara susmayı öğretmelidir!

Dünyadaki en düşük yaratıklardan biri, siyasi rakiplerini hukuk dışı yöntemler ve hatta şiddet kullanarak yok etmeye çalışan politikacıdır! Böyle şeytani adamların yürüyüşünü durdurmak için asla aynı ahlaksız metotları kullanma çünkü zehirli bir yılanı yenmek için kendin de zehirli bir yılan olman gerekmez!

Eğer hırsız ve ahlaksız bir toplum hırsız ve ahlaksız bir politik lider bulursa, onu ölümüne destekleyecektir!

Politikacılar küçük kediler gibidir: Hiçbir zaman ciddi değildirler; her zaman ortalığı dağıtırlar; korkak ve şımarıktırlar. Ve aynaya baktıklarında orada bir kaplan görürler, gerçeğin çekici çok sert bir şekilde o aynayı kırıncaya kadar!