Bir şeyler bulmak için gittiğin bir sokakta hiçbir şey bulamazsın! Ve bir şeyler bulmayı aklına bile getirmediğin bir sokakta bir şeyler sanki seni bulmak için bir köşede bekler!

Sessiz bir sokak iyi bir müziği her zaman hoş karşılar!

Öğrenci sordu: Usta, sakin ve sessiz bir sokağa girince ne yapmalıyım? Usta yanıtladı: Şimdi yaptığını yapma, ağzını kapalı ve zihnini de açık tut!

Dar bir sokakta çok geniş düşüncelere sahip olabilirsin; mekânın sınırları zihnin sınırlarını bağlamaz!

Bazen bomboş bir sokak insanlarla doluykenki halinden çok daha güzeldir! Neden? Çünkü üzerinde karıncaların gezdiği bir tablonun güzelliği ancak karıncalar gidince anlaşılır!

Sakin bir sokağa kar yağar ve sonra gece çöker, sokak buz gibi soğuk olur! Böyle bir sokak bul ve oradaki o müthiş sessizliği iç! Zihninin kapılarını sessizliğe açan kişi, sessizliğin kapısının da bilgeliğe açıldığına tanıklık edecektir!

Sessiz sokakların küçücük dükkânlarında büyük bir dünya vardır: Bir yerde samimiyet, şirinlik ve doğallık varsa orada kocaman bir dünya vardır!

Ağaçlarla dolu bir sokak için artık 'sokak' sıfatını kullanamayız! Onu gerçek bir tapınak, güzel bir sığınak, yaşayan gerçek bir varlık olarak adlandırmalıyız!

Bazen sokaklar o kadar sessiz olur ki sen de hareket edip o sessizliği bozmak istemezsin ve bir köşede durup hayranlıkla sessizliği dinlersin!