Her Yeni Yıl doğanın kalbinde kutlanmalıdır – bir ormanın ortasında veya milyarlarca yıldızın altında bir göl kenarında - çünkü varoluşumuzu mümkün kılan doğadır!

Kahvaltı ya da yemek zamanı gibi düşünme zamanın da olmalı! Yemeden ve düşünmeden varoluşa yapışamayız, bunlarsız bu evrenin limanında kalamayız!

Büyüleyici bir manzara ne iş yapar, seni büyülemekten başka? Şunu yapar: Varoluşu sevebileceğinden çok daha fazla sevmen için seni mükemmel bir şekilde motive eder!

Varoluşumuza yardımcı olan her şey kutsaldır! Ve bir ağaç, kutsalların en kutsalıdır bizim için!

Sakin bir göl bul ve sessizlikte alacakaranlığı bekle! Orada, bütün ihtişamıyla varoluş seni ziyaret edecektir! Varoluşun varlığı en iyi şekilde loşluğun varlığında, kalabalığın ve gürültünün yokluğunda hissedilebilir!

Mezarlıkların varoluş sebebi ölüm müdür? Hayır! Mezarlıklar vardır çünkü biz ölülerimizin tam olarak nerede olduklarını bilmek isteriz!

Güzelce uçan bir martı cennettir, masum bir balığı avlayan bir martı cehennemdir! Varoluş cennet ve cehennemdir, sevinç ve dehşettir!

Eğer ölümsüzlüğün sırrını bulmuşsan, eline bir megafon alıp bunu bütün dünyaya ilan etme! Bu sırrı yalnızca hak edenlere ver! Ve onlar kimdir? Onlar hayali bir cennete veya ilahi güçlere değil bu hayata, bu dünyaya inanan insanlardır! Ölümsüzlüğü, yalnızca bu varoluşa inananlar, bu varoluşun dışında bir dünyaları olmayanlar hak eder! Ve geride kalanlar hayali cennetlerine gitmeli ve orada tanrılarıyla mutluca yaşamalılar!

Dünyaya sıkıca ve sevgiyle sarıl çünkü varoluşunu ona borçlusun!