Seni şehirlerde her türlü delilikle zehirlerler! Panzehir ise doğanın sessizliğindedir!

Doğada bir canlıyla göz göze geldiğin zaman, sanki onun gözlerinde insanlığın doğaya karşı yaptığı bütün suçların korkusunu görürüz!

Dolunayı unuttun mu? Ya sislerle kaplı gölü? Veya alacakaranlıkta uçan yarasayı? Yosunlu ağaçların kokusunu özledin mi? Boşlukta süzülen hayaletimsi baykuşu düşünür müsün hiç? O zaman, dostum sen tam bir aptal şehir insanısın!

Evet, doğanın çok iyi bir arkadaşı ol; ama o arkadaşın da bazen seni öldürebilecek kadar delilikler yapabileceğini de unutma!

Sanat, doğanın muhteşem sanatına kendi sanatımızı katma eylemidir!

Doğaya kaçış, sadece şehirdeki aptallıklardan basit bir kaçış değil, fakat aynı zamanda şehre döndüğünde aptallarla ve aptallıklarla daha iyi savaşmak için harika bir tazelenmedir!

Doğa bir yandan sonsuz güzellikleriyle ruhumuzu zenginleştirirken öte yandan da sonsuz felaketleriyle hayatta kalma yeteneklerimizi zenginleştirir!

İşte harika bir gün, işte mükemmel bir tercih! Doğada bir kamp! Başka neye ihtiyacın var ki? Rüya görmen gereksiz, çünkü artık bir rüyadasın sen!

Hiç kimsenin bir sihre ihtiyacı yoktur çünkü hepimiz doğanın sihirleriyle çevrilmiş durumdayız!