An ardent desire to go took possession of me once more. Not because I wanted to leave - I was quite all right on this Cretan coast, and felt happy and free there and I needed nothing - but because I have always been consumed with one desire; to touch and see as much as possible of the earth and the sea before I die.

Lots of people have been afraid of the vanity of things! I´ve overcome it. Lots reflect hard; I have no need to reflect. I don´t rejoice over the good and don´t despair over the bad. If I hear that the Greeks have taken Constantinople, it´s just the same to me as if the Turks were taking Athens.

Κοιτάζεις ένα άγαλμα της κλασικής εποχής και καταλαβαίνεις αμέσως αν ο άντρας που παριστάνει είναι λεύτερος ή δούλος, το σώμα του τον φανερώνει." "Αρμονία νου και κορμιού, ιδού το υψηλό ιδανικό του Έλληνα.

Happy is the man, I thought, who, before dying, has the good fortune to sail the Aegean sea.

Ας φύγουμε, φώναξε ο Γεμιστός στην ψυχή του, ας φύγουμε, ψηχή μου, παίρνοντας μαζί μας την ελληνική σπίθα, κι ας στήσουμε τζάκι αλλού! Εμείς θα κάμουμε νέα αρχή. Ας αφήσουμε τους άλλους να μοιρολογούν την Πόλη που ψηχομαχεί, εμείς θα νανουρίσουμε μια νέα Ελλάδα.