Mari hörte nicht so genau zu, ein abenteuerlicher Gedanke begann Form anzunehmen: die Möglichkeit eines ganz eigenen Alleinseins in Frieden und Erwartung, fast eine Art Jux, den man sich erlauben kann, wenn man mit Liebe gesegnet ist.

Mari was hardly listening. A daring thought was taking shape in her mind. She began to anticipate a solitude of her own, peaceful and full of possibility. She felt something close to exhilaration, of a kind that people can permit themselves when they are blessed with love.

..., een spannende gedachte begon vorm te krijgen; de mogelijkheid om alleen te zijn, helemaal in je eentje, in alle rust en vol verwachting, bijna een soort dwaasheid die je je kunt permitteren wanneer je gezegend bent let liefde.

..., een spannende gedachte begon vorm te krijgen; de mogelijkheid om alleen te zijn, helemaal in je eentje, in alle rust en vol verwachting, bijna een soort dwaasheid die je je kunt permitteren wanneer je gezegend bent met liefde.

Jag trur inte att jag helt och hållet är lesbisk... och mitt förhållande til männen er oförandrat.

People carry their loved ones with them. They are forever present.

What has happened now is that I’ve fallen madly in love with a woman. And it seems to me so absolutely natural and genuine – there’s nothing problematic about it at all. I just feel proud and uncontrollably glad. These last weeks have been like one long dance of rich adventure, tenderness, intensity – an expedition into new domains of great simplicity and beauty.

How easy it is to love.

Det är underligt med kärlek, sa Sophia. Ju mer man älskar den andra dess mindre tycker den andra om en. Det är alldeles riktigt, anmärkte farmorn. Och vad gör man då? Man fortsätter att älska, svarade Sophia hotfullt. Man älskar värre och värre.