1,310 Quotes About Despair

Sometimes the brightest lights come out of the darkest corners.

No death, no doom, no anguish can arouse the surpassing despair which flows from a loss of identity.- Through the Gates of the Silver Key

Everything now had been taken from him, his striving after goodness, his hopes, his pride, even that human revenge upon fate--to destroy his own life-- for he was invulnerable. A terrible predicament he was in, to be utterly suicidal, and unable to perish.

Is despair wrong? Isn’t it the natural condition of life after a certain age? … After a number of events, what is there left but repetition and diminishment? Who wants to go on living? The eccentric, the religious, the artistic (sometimes); those with a false sense of their own worth. Soft cheeses collapse; firm cheeses indurate. Both go mouldy.

... è un dolore che non si può reggere. E se non se ne muore, si procederà per sempre dentro i contorni di una cosa diversa, in cui sarà impossibile trovare qualsiasi forma di pace.

A major loss can suck everything else in with it.

എന്റെ വിളക്കു കത്തിക്കപ്പെടുക ഉണ്ടായില്ല.ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.എന്റെ മൺവിളക്കു ചായം പുരട്ടി നിറം പിടിപ്പിച്ചു.വാസനയുളള എണ്ണ നിറച്ച് -പതുപതുത്ത തിരിയുമിട്ട്ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.പക്ഷേവിളക്കു കത്തിക്കപ്പെടുകയുണ്ടായില്ല. മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ വന്നു.അവരുടെ ചൂടില്ലാത്ത വെളിച്ചത്തിൽ തിരി കത്തിയില്ല.ശ്രീകോവിലിനകത്തുകൂടി കൊളളിമീൻ വീശി.തിരിത്തലപ്പു കരിഞ്ഞു.കത്തിയില്ല.എന്റെ വിളക്കു കത്തിയ്ക്കപ്പെടുകയുണ്ടായില്ല.അവസാനം വരെയും.

The terrifying experience and obsession of death, when preserved in consciousness, becomes ruinous. If you talk about death, you save part of yourself. But at the same time, something of your real self dies, because objectified meanings lose the actuality they have in consciousness.

That is the worst thing about despair: it is not constant, any more than love is.