28 Quotes About Ruveyda

Sadece bir saptamaya dabu sessizliğe uzun süre katlanamayacağımızınve bu büyük sessizliğin kısa bir zaman içindebizleri deliye çevireceğinin idrak edilmesiUzun süren sessizlikler bizi delirtiyorİlkin sessizlik içinde deliriyorsonra çıldırıyoruzDuyuyor musunseni incitmek istemedimInsanların uzun süresessiz kaldıklarında delirdikleridaha uzun bir süre kaldıklarında da çıldırdıkları bir gerçektir.

Aldırmıyorum, gelişigüzel, ya, öyle mi, diyorum, çünkü birbirimize söylediğimiz sayılı şeylerle, ona gerçekten söylemek istediğim arasında bir hava boşluğu var; istediğim ona her şeyi söylemek, ama tek yaptığım burada oturmak...

Sizler gibi insanlar bulunduğunu anlatsalar inanmazdım. Bugün hepinizi ayrı ayrı tanıyorum. Türk aydınının hangi acılar içinde kıvrandığını gözlerimle gördüm! Onların kadına ne gözle baktıklarını öğrendim. Şimdi, kırk yıl uğraşsanız benden alamayacağınız bir şeyi ben kendim vermek istiyorum. İçinizden birini seçin. En düşkününüzü, en zavallınızı! Sadaka olarak vereceğim ona bunu! Benim ona ihtiyacım yok çünkü.

-Beni bir daha arayıp sormaman için hiçbir açıklama yapmayacağım. Bu, çok farklı... Sonunda beni öpüşmeye alıştırdın da terminalde öpüşecek beceriyi kazanamadım daha. Son bir kere öpüşelim, taksi birazdan gelir. İnan senin için de böylesi daha iyi: bir daha araşmayacağız.-Bana neyin daha iyi geldiğini bu kadar güvenle kestirebiliyorsan gözlerin niye yaşardı? Kovma zarafetinin bir parçası mı bu?

Bu kitap açıklanamayan şeylerinsatrancıysa, sevgilim,kuğu, en güzel bir açılış,ÇÜNKÜ HAKLARINDA HİÇBİR ŞEY BİLMİYORUMEŞ KUĞULAR VAR MIDIR?YANYANA UYURLAR MI?BOYUNLARI BİRBİRİNE DOLANIR MI?KUĞULAR DEMEK İSTİYORUM YANİGEYİKLERE ORANLA YA DA KUMRULARADAHA MI MUTLUDURLAR?

dünya tatsızlığı kristalleşirkenkimyasal bir çözeltide.hiçbir şeyi çözemezsin.bazen ama bir insanla bir şey olurkısa süren bir şeyiki geyiğin sıçrayıp havada öpüşmesi gibibazı insanlarlayıllarca görüşsen debir şey olmaz.

Şimdiii, köpek kızınca havlar, sevinince de kuyruğunu sallar biliyorsun. Bense, sevinince hırlar, kızınca kuyruğumu sallarım. Demek ki ben deliyim.

Yanardağlıktan emekli olduktan sonraGel zaman git zaman şiir ithafkârı olmuştum.Zamana emir verdim.Ona dedim ki: Gel zaman!Zamana emir verdimOna dedim ki: Git zaman!On emri bile olmayan bir yanardağ eskisini kim dinlerdi.

Ama dedim ya, insanlar üçe ayrılırlar: Romanesk dünyayı ya da Hayat'ı bütün bütün yadsıyanlar; romanesk dünyayı hayattan ayıranlar ve aralarında köprü kurulmasından temel tedirginlik duyanlar; romanesk-olan ile Hayat'ın, kuyruğunu kovalayan kedi örneğindeki ilişkiyi kurduklarını kabul edenler.Bu sonuncular imrenilesi insanlar değildirler: Acılarıyla coşkuları, yüksek ve düşük voltajları, umutları ve karamsarlıkları durmadan içiçe geçtiği için yorulmaz, yorucu, yorgundurlar.