167 Quotes About Vampire-academy

<<Ροουζ>>.Η φωνη με αγγιξε σαν απαλο μεταξυ. Ευγενικη. Βαθια. Γυρισα το κεφαλι μου και τα ματια μου συναντησαν τα σκουρα ματια του Ντιμιτρι. Καθοταν στην καρεκλα διπλα απο το κρεβατι μου και τα μακρια του μαλλια επεφταν μπροστα αγκαλιαζοντας το προσωπο του.

Οταν ξανα πηγα κοντα του, μου επιασε σφιχτα τους καρπους. Στο αγγιγμα του ενιωσα σαν μας χτυπα και τους δυο ηλεκτρικο ρευμα και καταλαβα οτι αυτοματως και εκεινος ειχε ξεχασει ολα οσα τον ανησυχουσαν. Κατι σαν να τον παρεσυρε και εκεινον, κατι που ξαφνικα τον εκανε να με θελει οσο τον ηθελα και εγω.

Ειχα την απαντηση ετοιμη προτου καν προφτασω να ολοκληρωσω την ερωτηση. Δεν μπορουσα να γινω το κοριτσι του Μεισον, γιατι καθε φορα που σκεφτομουν τον εαυτο μου στην αγκαλια καποιου που μου σιγοψιθυριζε βρομικα λογια, αυτος ο καποιος ειχε ρωσικη προφορα.

<<Το ειδες το φορεμα;>><<Ναι, το ειδα>>.<<Σου αρεσε;>>Δεν απαντησε. Εξελαβα τη σιωπη του ως ναι.<<Λες να διακινδυνευσω τη φημη μου αν το φορεσω στο χορο;>>Μετα βιας τον ακουσα να μου ψιθυριζει: <<Ολο το σχολειο θα βαλεις σε κινδυνο αν το φορεσεις>>.Χαμογελασα και αποκοιμηθηκα.Ξυπνησα με το κεφαλι ακουμπισμενο στον ωμο του. Ειχε απλωσει απο πανω μου το μακρυ παλτο του.

<<Αν φυσικα μ'αφησουν να ερθω στο χορο. Η Κιροβα ακομη σκεφτεται αν ειχα κοσμια συμπεριφορα ἡ οχι>>.<<Δειξ' της τα βαρετα μπλουζακια που αγορασες. Θα πεσει σε κωμα αν τα δει. Τουλαχιστον εγω που τα ειδα, ειμαι στα προθυρα εγκεφαλικου>>.

Χαμογελασε και ξανα καθισε. <<Το ξερω. Αυτο μου ελεγες συνεχεια οταν σε κουβαλουσα. Ησουν πολυ αναστατωμενη>>.<<Με... με κουβαλησες μεχρι εδω;>><<Πρωτα σπασαμε το παγκακι και ελευθερωσαμε το ποδι σου>>.Ποπο! Ειχα χασει επεισοδια. Τιποτα δεν μπορουσε να συγκριθει με τη σκεψη οτι ο Ντιμιτρι με κρατουσε στα χερια του. Ισως μονο η σκεψη οτι με κρατουσε στα χερια του χωρις πουκαμισο.

Καθως εβαζε τα ρουχα του αρχισε να μοιαζει παλι με σκληροτραχηλο θεο.

Love and Loyalty, run deeper than blood." Love that quote even though I haven't read the book.

Ειχε τελειωσει με τους επιδεσμους αλλα συνεχισε να μου κραταει τα χερια. Δεν ξερω καν αν το ειχε παρατηρησει. Εγω τουλαχιστον το ειχα παρατηρησει απο ωρα τωρα. Τα χερια του ηταν ζεστα και μεγαλα, με μακρια δαχτυλα ολο χαρη. Δαχτυλα που σε καποια αλλη ζωη μπορει να επαιζαν πιανο. Εσφιξα τα χερια του στα δικα μου. Το ιδιο εκανε και αυτος.