115 Quotes About Virginia-woolf

It gave to everything its exact measure of colour; to the sandhills their innumerable glitter, to the wild grasses their glancing green.

She did in her own heart infinitely prefer boobies to clever men who wrote dissertations.

Al final de la novela descubríamos que su obsesión por «el cielo y el océano fundidos» como «realidad del Paraíso» era en realidad su pulsión de tánatos, es decir, su deseo de muerte, es decir, sus ganas de suicidarse, es decir, sus fantasías de morir ahogada en el mar como las fantasías de morir ahogada en el mar de Rosalía de Castro, hasta lograrlo como Virginia Woolf.

Our hands touch, our bodies burst into fire. The chair, the cup, the table-nothing remains unlit. All quivers, all kindles, all burns clear.

But what are stories? Toys I twist, bubbles I blow, one ring passing through another. And sometimes I begin to doubt if there are stories.

By now you’ve noticed that Woolf says “I don’t know” quite a lot.

Ne hoş bir güzelliği vardır;hafif adımlarla dünyadan gülümseyerek geçenlerin.kimseye bir kötülüğü dokunmadan yaşayanların,onurlu bir yaşamı seçenlerin...

Bir kadın olarak ülkem yok. Bir kadın olarak, bir ülkem olsun istemiyorum. Bir kadın olarak, bütün dünya benim ülkem.

Posiblemente, cuando el profesor insistía con demasiado énfasis sobre la inferioridad de las mujeres, no era la inferioridad de éstas lo que le preocupaba, sino su propia superioridad. Era esto lo que protegía un tanto acaloradamente y con demasiada insistencia, porque para él era una joya del precio más incalculable.