...ծառուղու վերջում կանգնած էի ես` անվճռական վարանքին տրված,սևեռուն նայում էի սևակնած սաղարթի մեջ ու ագահ ընչաքաղցությամբ ներշնչում հողմահարության ու նեխումի թաց բուրմունքը,որին ինչ-որ բան արձագանքում ու ողջունում էր իմ մեջ:Օ՜,ինչ տհաճ համ ուներ կյանք...

-Hermann Hesse

Select a background
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image
Awesome background image

More quotes by Hermann Hesse