2 Quotes by Δημήτρης Δεγαμινιώτης

Γιατί ρε μωρό μου δεν μπορούμε να ερωτευθούμε χωρίς βαρίδια πάνω μας; Να μην πούμε «εγώ αυτό το πράμα με εσένα θα το ζήσω και όσο πάει». Μια ώρα, μια στιγμή, μια μέρα, έναν μήνα, όσο πάει.. όσο η «ανάγκη» μας δεν μας αφήνει να κάνουμε τίποτα άλλο από το να μοιραζόμαστε τον χρόνο μας και τα κορμιά μας. Να τα δίνουμε. Να τα προσφέρουμε ελεύθερα ο ένας στον άλλον.. ..για να ασελγήσουν πάνω τους οι πιο βαθιές μας «ανάγκες». ..για να νιώσουμε πώς είναι όταν αισθάνεσαι ζωντανός.

Μα σαν σωπάσουν οι φωνές, σαν οι άνθρωποι χωρίσουν, σαν δεν έχει μείνει τίποτα άλλο να γκρεμίσεις, τότε έρχεται η σιωπή. Εκείνη η εκκωφαντική σιωπή που κάμει η μοναξιά σαν περνά στα «μέσα» σου, σαν σκοτεινιάζει τις άλλοτε χαρούμενες μέρες, σαν αρχίζει να ρουφά λίγο λίγο κάθε φορά το κόκκινο αίμα που τρέχει στις φλέβες..