7 Quotes by Τάσος Λειβαδίτης

Kαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποικαι δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.

Κι μιὰ μέρα θέλω νὰ γράψουν στὸν τάφο μου: ἔζησε στὰ σύνοραμιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ……εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.

Και πεθαίνουμε στερημένοι σ’ έναν παράδεισο από λέξεις.

Συλλογιέμαι, αλήθεια, πως άν είχα μια αιωνιότητα στη διάθεσή μουθ' αποτελείωνα, ίσως, αυτό το ταξίδι απ' την πόρτα μου ώς τ' αντικρινό περίπτερο... ...ώσπου ένα μικρό τυχαίο άστρο μου 'παιρνε και το τελευταίο επιχείρημαπως δεν είναι ωραίος ο κόσμος!

Κι όταν πεθάνω, το χώμα που θα με σκεπάσει δε θα 'ναι για μένα το σκληρό χώμα των νεκρών, μα η απαλή τρυφερή γη, που κάποτε πλαγιάσαμε γυμνοί πάνω της.

Τελικά μου 'μεινε αυτή η συνήθεια να κοιτάζω αλλού, έτσι σώθηκα από πολλές καταστροφέςόμως είναι πράγματα που δε θα τα μάθουμε ποτέ, όπως το μάκρος των οριζόντων ή το βάθος της λύπης μας.

Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει,οι έρωτες για να τελειώνουν,η ζωή για να πηγαίνει στο διάολοκι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,μονάχα όποιος τα διψάει όλαμπορεί να με προφτάσει,ό,τι ζήσαμεχάνεται,γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνουκαι μόνο καμμιά φορά,τις νύχτες,θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,όσα δε ζήσαμεαυτά μας ανήκουν—