38 Quotes by Andrei Platonov

Ölmeyi öğrettin durdun bize kaç zamandır, artık alıştık ve hep birden geldik işte, bir an evvel, öğrendiklerimizi unutmadan, halkın keyfi yerindeyken ölüm ver bize!

Şimdi ırgat, Onega Gölü'nün kıyısında, suyun ve toprağın kıyısında dikilmekteydi. Yaşamının sonuna vardığını hissetmişti; bundan sonra da var olunabilirdi ama evvelce duyulmamış bir haber gelmezdi artık -ne mutluluğa, ne yoksulluğa dair. Yüreği her ikisinin de sınırlarını biliyordu.(Lobskaya Dağı / Muhteşem Vahşi Dünya)

At night, after his wife and son had gone to sleep, Semyon Ivanovich would stand there, above Matryona Filippovna’s face, and observe how entirely helplessly she was, how pathetically her face had clenched in miserable exhaustion, while her eyes were closed like kind eyes, as if, while she lay unconscious, some ancient angel were resting in her. If all of humanity were lying still and sleeping, it would be impossible to judge its real character from its face and one could be deceived.

In place of hope all that remained to him was endurance, and somewhere beyond the long sequence of nights, beyond the orchards that faded, blossomed, and perished once more, beyond all the people he had encountered and who had then passed on into the past, there existed his fated day-when he would have to take to his bed, turn his face to the wall, and pass away without being able to cry

İnek, bir mutluluğu unutup bir başkasını bulabileceğini ve eziyet çekmeyi bırakıp yeniden yaşayabileceğini anlamıyordu. Bulanık aklı kendisini kandırmasına yardımcı olacak güce sahip değildi: Yüreğine ya da duygularına bir kez sızan şey ne bastırılır, ne de unutulurdu.

From our ugliness will grow the soul of the world.

Happiness will come from materialism, not from meaning.

The working class is my home country, and my future is linked with the proletariat.

We can't feel anything - all that's left inside us is dust.