111 Quotes About Ölüm

Ölüm, komedinin kaynağıdır; ölüm karşısında kendimizi rahatlatmak için, yok oluş karşısında korkularımızı azaltmak için komediyi icat etmek zorunda kaldık!

Sevdiğin biri ölünce; içinde kırk mum birden yanarmış" diye söze başladı... Fısıldayarak devam etti: "Her geçen gün içindeki o kırk mumdan biri sönermiş... Kırkıncı güne gelindiğindeyse o son kalan mum hiç sönmez, sen ölene dek içinde hep yanarmış.

Öleceğinize inanır mısınız? Evet, insanoğlu ölümlüdür,ben bir insanım, buradan… Hayır, o değil; bildiğinizi biliyorum. Bense şunu soruyorum: bu sayfayı tutan parmakların günün birinde sararıp, buz gibi olacağına inandınız mı, kesinlikle inandınız mı? Aklınızla değil de vücudunuzla inandınız mı, hissettiniz mi? Hayır kesinlikle inanmıyorsunuz ve bu yüzden bugüne kadar da onuncu kattan kaldırıma atmadınız kendinizi.

İnsanın insanı öldürmesi tabiattaki en korkunç cürüm olmalı. Katlanmak çok zor. Ama insanlar alışıyorlar Alex, görsen seyirlik bir hal almış çoktan.İdam sehpalarının etrafında seyyar satıcılar, çoluk çocuk gelen ziyaretçilere simit, çerez, lokum satıyor. Babalar ellerinden tuttukları çocuklarına ölüleri gösteriyorlar, insanların yüzünde akıldışı bir sırıtma var. Gülüyorlar. Delirmemek için kaçmak gerek.

Ölmeyi öğrettin durdun bize kaç zamandır, artık alıştık ve hep birden geldik işte, bir an evvel, öğrendiklerimizi unutmadan, halkın keyfi yerindeyken ölüm ver bize!

Nitekim ruhun bedene gömülmesi, insanın içine çekilmiş maviliğin, yine insanın çamuruna salınması ve nuru çamuruna batmış halde yaşaması da kabir hayatını andırıyor. Önemli olan yaşarken kabirden çıkmak, ölü yaşamamak, kendi içimizdeki maviliği, duruluğu, ilahi nefesi ala ala yaşamaktır

Derken garip bir düşünceyle çarpıldım. Adam ölmüş. Bir hayalet, onunu gibilerin hepsi ölüydi. Etraftaki bir çok insanın ölmüş olduğu o anda kafama dank etti. Bir insanın kalbi durunca -daha önce değil- öldüğünü söyleriz. Bana biraz keyfi geliyor bu. Sonuçta vücudun bazı kısımları çalışmaya devam ediyor; mesela saçlar, tüyler daha yıllarca uzuyor. Belki insan asıl beyni durunca ölüyor, yeni bir düşünceyi idrak etme gücünü yitirince.

İnsan, en sevdiklerinden birini bile toprak altına göndermişse; mezarlıklar, gözüne ev gibi görünür artık: Eskisi gibi tedirgin olmaz oralara giderken.

Ölüm korkusu, yoğunlaştıkça siliniyor olmalıydı, mutsuzluk gibi.