5 Quotes by Annelies Verbeke

Zo zal ik vertrekken', zegt Germaine. 'Ik ben het oude hart van een dorp waar niemand komt wonen. Ik zal stoppen met kloppen en het weinige wat ik heb gekend en nog niet is verdwenen, zal verdwijnen. Daar kan ik om wenen en vloeken zo veel als ik wil en dat zal er niets aan veranderen. Maar ik zal gelukkig zijn en weten dat ik heb gedaan wat ik kon', lacht ze met tranen in de ogen. Om zich een houding te geven schuifelt ze naar de wasbak.

Een perfecte omhelzing is moeilijk en in wakende uren volkomen onbereikbaar. Maar je lichaam heeft genoeg herinneringen om er een voor je te boetseren in de laatste zucht van een droom, net voor je het gonzen van de wereld weer moet aanhoren.

Als je aan het einde van je leven meer gekwetst bent dan dat je gekwetst hebt, maakt dat je dan een verliezer?

Niet iedereen kan vluchten en niemand altijd.

We zijn allemaal veel mensen tegelijk.