52 Quotes by Mithat Terje

Ürkek lekelermişizcesine, bu şehrin sokaklarından kazınmaya ve kaybedeceğimi bile bile lades dediğimiz hikayemizi, karanlığa karşı itaatkar bir sahiplenmeyle haykırmaya gidiyorduk.

Akıllarına ve yüreklerinin her bir köşesine kurdeşen gibi yayılan tutkularına sarılarak, Tanrı’ya methiye gibi gönderdikleri bedenlerinde infilak etmeye, hayatta kalırlarsa, yine her şeye birlikte göğüs germeye…

Zaman basitçe, Tanrı’ya bırakılan bir bahşişe dönüşüyor onu dinlerken.

Cehenneme giderken dondurma yemeli insan. Dudaklarından akmalı vanilya.

İçimde yaşayıp söndürmek zorunda kaldığım bir kor parçasıydı. Alevlerine izin veremedim… Üfledim…

Sana söz veriyorum, kimse senin gibi gülmeyecek, kimse senin gibi önümde diz çökmeyecek ve kimse senin kadar güzel bakmayacak.

Bir şeylere inanarak ölmek istiyorum. Öyle olacak. Belki de bir babanın kızına bırakabileceği en büyük miras, bir isim bile değildi: Bir şeylere inanmasını sağlamaktı.

Bir kadın yaşanmış bir şey üzerine sorular soruyorsa, aslında cevabı öğrenmek istemiyordur. Karşısındakinin bu konudaki fikri üzerine zaten bir tahmin yürütüyordur, bu tahmine güçlü bir şekilde inanıyordur ve tek amacı, doğru tahmin edip edemediğini öğrenmektir.

İnsanlar olarak sürgüne gönderilmiş gibi doğurulduğumuz bu dünyada, hepimiz kendi nedenlerimizi ararken ömürler tüketiyor ve gerekirse bir diğerini harcıyorduk. Kimisi bu sırra çok zor ve büyük bedeller ödeyerek nail olurken, kimisi de sırrının bilinmezliği altında ezilerek nefesini veriyordu.