4 Quotes by Oktay Akbal

İnsanoğlu kendisi için neler yapmazdı. Neleri yok etmezdi. Bunun iyilikle, kötülükle ilgisi yoktu. Sadece insanoğlu olmak yeterdi. Sevim de kendisi de akıp giden gündelik hayatın dışına çıkmak, onu aşmak istemişlerdi. Şu veya bu yoldan. Suç buydu işte. Alışılmış düzenin ötesine geçmek istemekti.

Sadece kendini düşünmek gereğini duyuyordu. İnsan, mutluluğu ancak kendi eliyle yakalardı. Ya sen, ya başkası! İkisi birden olmazdı. Biri ezilir, öteki ezerdi. Biri sevinir, öteki ağlardı. Biri kaybeder, öteki kazanırdı. Bu, böyleydi. Böyle olması tabiatın işiydi. Kimsenin suçu yoktu. Olsa olsa belki insan olmaktaydı suç. Suç, insan olmakta.

Nuri köşedeki sergiden bir akşam gazetesi aldı. Bir göz attı, cebine soktu. Niye almıştı şu kara boyalı kağıt parçasını? Hep aynı eski yalanlar, düzensizlikler, boş sözler, yapma kelimeler. Öldürmeler, facialar, kazalar. Sanki bu gazeteler, insanlar birbirini öldürsün, arabalar birbirine çarpsın diye dört gözle beklerlerdi! Niye hep üzücü , kötü haberler ilk sayfayı kaplardı? İnsanlığa güzel şeyler sunmak isteyen kimselerin adı bile geçmezdi!

Hayatın hep güzel yönleri kalmalıydı kişinin belleğinde . Çirkinlikler, acılar, bayağılıklar atılıp unutulmalı. Yaşanmamış gibi olmalıydı! Ama unutulması gereken şeyler o kadar çoktu ki!