12 Quotes by Toon Tellegen

[…]Ik spande me in die tijd tot het uiterste inom minder jong te worden-wat gaf ik om verbazing en onwetendheid?[…]Ik wist toen nog niet wie hij was:de w van wie en waar en wat,die van waanzin en waarom en wanneer en wacht!en ook die van woestijnen, van weemoed en van wolken- woordendie mij altijd achtervolgen.Het was een kleine, nietszeggende w,toen ik hem vond,en ik was toen nog zo verschrikkelijk onacceptabel jong.

[…]Ik spaarde me in die tijd tot het uiterste inom minder jong te worden-wat gaf ik om verbazing en onwetendheid?[…]Ik wist toen nog niet wie hij was:de w van wie en waar en wat,die van waanzin en waarom en wanneer en wacht!en ook die van woestijnen, van weemoed en van wolken- woordendie mij altijd achtervolgen.Het was een kleine, nietszeggende w,toen ik hem vond,en ik was toen nog zo verschrikkelijk onacceptabel jong.

Het zijn wel gedachten, dacht hij. Maar geen gewone gedachten. Misschien is het wat ik denk als ik denk zonder te denken, dacht hij. Gedachten die je niet wilt denken. Die onverhoeds op je vallen als je onder een steile rots loopt. Gedachten waar je graag een omweg voor had willen maken om ze te ontlopen.

Boosheid is iets eigenaardig, dat wist ik wel. Als iemand boos op mij was bleef ik daar heel de dag aan denken. Als iemand lief voor mij was vergat ik het meteen weer.

Hij las niet over wat hij schreef, want als hij het zou overlezen zou hij het weggooien en dan had hij het net zo goed niet kunnen schrijven.

Toen ging hij slapen, met zijn hoofd op de woorden waar hij het meest van hield: warm, alles, altijd, ik.

Hij [...] zei zachtjes tegen me: ‘Het geeft niks, hoor. Het maakt allemaal niks uit.’ Dat zei hij altijd als het over de dood ging. Ik heb hem een keer gevraagd wat dan wel uitmaakt. 'De rest,’ zei hij.

De spin dacht een tijdlang na, maar het was alsof hij tegen een muur aan dacht.

Pred smrtjo pride življenje,a zagotovo tega nihče ne ve.Vsi imajo zaprte oči,zadržujejo dih:prihaja, prihaja ...!Vsak misli, da že kaj sliši.