25 Quotes About Dood

'Ziezo', zei Benjamin. 'Nu ben ik dood. Mijn hart staat stil.'Hij ging rechtop zitten in het hoge ziekenhuisbed, keek even naar de aan'en uitflitsende rode lampjes en glimlachte. Het alarm gilde en hij hoorde stappen op de gang. Benjamin liet zich van zijn bed glijden, wierp een vlugge blik op zijn dode lichaam en ging toen bij het raam staan.

Liefde of geen liefde, bloed van mijn bloed of niet - altijd is de ander van meet af aan dood, terwijl 'ik' de vloek van het leven draag. (...) Het menselijk bedrijf is één grote onderwereld, waarvan de bewoners jou, het enige ikwezen, in hun dode armen proberen te sluiten. Ze bewegen, maar als schimmen. (...) Wie de liefde zoekt, zoekt op voorhand Euridyce.

de trechter van het naderend einde is een uitkomst: moe, bekaf word je van al dat kunnen kiezen

Hij [...] zei zachtjes tegen me: ‘Het geeft niks, hoor. Het maakt allemaal niks uit.’ Dat zei hij altijd als het over de dood ging. Ik heb hem een keer gevraagd wat dan wel uitmaakt. 'De rest,’ zei hij.

Niemand kan van naturein lijve de dood verduren

En dan gaat Eva dood. Ze is gesprongen. Zij kon ook goed kiezen. Geen half werk. Geen truttig gedoe met pillen en gevonden worden, en dan opnieuw. Zij wilde dood omdat het leven haar niet bracht wat ze droomde. Omdat ze heel diep kon voelen. Omdat ze niet meer kon. Ik geloof nog altijd: zij wilde niet per se dood, zij wilde niet dit leven, niet dit hoofd, niet dit gehavend hart. Dat is echt iets anders. Er viel nog zoveel te proberen. Ik ben daar eerder verdrietig om dan kwaad, tegenwoordig.

Die Westerse samelewing het so verwyderd geraak van die geestelike sfeer dat hulle die dood beskou as die ergste ding wat die mens kan tref, maar laat ek jou nou sê, Rosa, daar’s veel erger dinge as die dood: eensaamheid, uitsigloosheid, verguising, verwerping, verwaarlosing, ’n lewe sonder liefde …” Hy het gesug. “Die dood is ’n wegkomkans van hierdie sinloosheid, en ’n poort tot ’n nuwe, betekenisvolle bestaan.

Een slordig man die spoedig sterven zal maar daar geen vermoeden van heeft, begint plotseling orde op zaken te stellen. Zijn leven verandert. Hij rangschikt zijn papieren. Hij staat vroeg op, hij gaat tijdig naar bed. Met zijn zondig leven is het afgelopen. Zijn omgeving is er gelukkig om. En zo schijnt zijn wrede dood des te onrechtvaardiger.

In het leven van de meeste vrouwen is alles, zelfs het ergste verdriet, uiteindelijk een kwestie van passen.