ஆணும் பெண்ணும் நிகரெனக் கொள்வதால்அறிவி லோங்கி,இவ் வையம் தழைக்குமாம்;பூணு நல்லறத் தோடிங்குப் பெண்ணுருப் போந்து நிற்பது தாய்சிவ சக்தியாம்;நாணும் அச்சமும் நாட்கட்கு வேண்டுமாம்;ஞான நல்லறம் வீர சுதந்திரம்பேணு நற்கடிப் பெண்ணின் குணங்களாம்;பெண்மைத் தெய்வத்தின் பேச்சுக்கள் கேட்டிரோ!

நிமிர்ந்த நன்னடை நேர்கொண்ட பார்வையும்,நிலத்தில் யார்க்கும் அஞ்சாத நெறிகளும்,திமிர்ந்த ஞானச் செருக்கும் இருப்பதால்செம்மை மாதர் திறம்புவ தில்லையாம்;அமிழ்ந்து பேரிரு ளாமறி யாமையில்அவல மெய்திக் கலையின் றி வாழ்வதைஉமிழ்ந்து தள்ளுதல் பெண்ணற மாகுமாம்உதய கன்ன உரைப்பது கேட்டிரோ!

வாழ்க நிரந்தரம் வாழ்க தமிழ்மொழி வாழிய வாழிய வே!

சுட்டும் விழிச் சுடர் தான் கண்ணம்மா சூரிய சந்திரரோவட்டக் கரிய விழி கண்ணம்மா வானக்கருமை கொலோபட்டுக் கருநீலப் புடவை பதித்த நல்வயிரம்நட்ட நடுநிசியில் தெரியும் நட்சத்திரங்களடீ

சாத்திரம் பேசுகிறாய் கண்ணம்மா சாத்திரம் ஏதுக்கடீஆத்திரம் கொண்டவர்க்கே கண்ணம்மா சாத்திரமுண்டோடீமூத்தவர் சம்மதியில் வதுவை முறைகள் பின்பு செய்வோம்காத்திருப்பேனோடீ இது பார் கன்னத்து முத்தமொன்று

அக்கினிக் குஞ்சொன்று கண்டேன்-அதைஅங்கொரு காட்டிலோர் பொந்திடை வைத்தேன்;வெந்து தணிந்தது காடு;-தழல்வீரத்தில் குஞ்சென்றும் மூப்பென்றும் உண்டோ?தத்தரிகிட தத்ரிகிட தித்தோம்.

சோலை மலரொளியோ நினது சுந்தரப் புன்னகை தான்நீலக் கடலலையே நினது நெஞ்சின் அலைகளடீகோலக் குயிலோசை உனது குரலின் இனிமையடீவாலைக் குமரியடீ கண்ணம்மா மருவக்காதல் கொண்டேன்